Wydawca treści
Zasoby leśne
uprawa leśna
las z lotu praka
Na terenie naszego nadleśnictwa przeważają siedliska borowe z dominacją sosny. Średni wiek lasów na naszym terenie to 55 lata, a przeciętna zasobność przekracza 214 m sześc./ha.
Udział siedlisk leśnych
- 58,93 proc. – borowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków iglastych, najczęściej sosny i świerku
- 40,25 proc. – lasowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków liściastych
- 0,82 proc. – olsy, czyli lasy porastające żyzne, bagienne tereny
Udział gatunków lasotwórczych
- 73,65 proc. – sosna
- 12,31 proc. – dąb
- 6,04 proc. – olcha
- 3,05 proc. – brzoza, grab
- 1,14 proc. – akacja
- 3,45 proc. - pozostałe
Udział drzewostanów w klasach wieku
Rozpiętość klasy wieku wynosi 20 lat (np. I klasa wieku – drzewostany w wieku do 20 lat, II klasa – 21 – 40 lat, III klasa – 41 – 60 lat itd.).
- 14,60 proc. – I klasa
- 18,50 proc. – II klasa
- 26,36 proc. – III klasa
- 16,03 proc. – IV klasa
- 10,50 proc. – V klasa
- 6,73 proc. – VI klasa i starsze
Przeciętna zasobność drzewostanów
- Sosna – 221 m sześc./ha
- Dąb– 202 m sześc./ha
- Olcha – 191 m sześc./ha
- Brzoza – 161 m sześc./ha
Najnowsze aktualności
Powrót
Światowy dzień pszczoły
Światowy dzień pszczoły
Ponad 90% zapyleń dokonywanych przez owady zawdzięczamy pszczołom!!
Co każdy z nas może zrobić dla zapylaczy? Oto kilka przykładów:
- zmniejszyć obszar koszonego trawnika
- założyć łąkę kwietną
- stworzyć bezpieczne poidełko dla owadów
- zbudować owadzi hotel
- posadzić miododajne rośliny.
By wspomóc pszczoły żyjące w naturalnym środowisku, w wielu miejscach w Polsce leśnicy wieszają kłody bartne lub dzieją barcie w drzewach. Dzięki takim działaniom łączy się stwarzanie miejsc do życia dla leśnych zapylaczy i bartnictwo, które jest dziedzictwem kulturowym, z którego Polska dawniej słynęła. Na Dolnym Śląsku realizowany jest projekt Bartnicy Sudetów - Nadleśnictwo Międzylesie, który zakłada powieszenie 1000 kłód bartnych, a specjalnie posadzony tam las lipowo - klonowy, stworzy odpowiednie warunki dla zapylaczy.
Leśnicy podjęli również projekt "Pszczoły wracają do lasów". Przede wszystkim opiera się on na 104 założonych pasiekach, prowadzonych przez leśników pszczelarzy.
Każda pasieka jest monitorowana, a wraz z nią stan środowiska leśnego. Zebrane informacje posłużą do przygotowania zaleceń do instrukcji regulującej gospodarkę leśną w zakresie ochrony pszczołowatych, ze szczególnym uwzględnieniem pszczoły miodnej (Apis mellifera).
Jak wyglądał ten monitoring?
Wybrane do projektu pasieki zostały wyposażone w specjalne wagi, które codziennie zbierały i przekazywały bieżące informacje o stanie danego ula. Dzięki temu można porównać poszczególne dni, a nawet godziny. Zestawiając te informacje z okresem kwitnienia poszczególnych roślin i tym kiedy w ulu przybywało masy, a kiedy pszczoły zużywały swoje zapasy, można zdiagnozować okresy niedoboru pokarmu w różnych rodzajach środowisk leśnych, a w przyszłości uzupełnić go, dosadzając to, czego brakuje.
Kolejnym przykładem działania leśników dla zapylaczy jest Park Pszczeli w Nadleśnictwie Lubsko o powierzchni prawie 530 ha. W jego skład wchodzą łąki kośne, powierzchnie leśne z nasadzeniami m.innymi lip i malin oraz łąka kwietnia, gdzie zostały zasiane rośliny dla pszczół, motyli i innych owadów.
Zachęcamy, by samemu na swojej działce założyć taką kwietną łąkę.
